మనం ఎంత మూర్ఖంగా ప్రవర్తిస్తామో, మనకు ఏమీ తెలియనప్పుడు అంతా తెలిసినట్లు ఎలా ప్రవర్తిస్తామో, వివరించి చెప్పే చక్కని సంస్కృత శ్లోకం, దానికి తగిన తెలుగు పద్యం ఇప్పుడు చూద్దాం!
సంస్కృత శ్లోకం
యదా కించిత్ జ్ఞోహం గజ ఇవ మదాంధః సమభవం
తధా సర్వజ్ఞోస్మీత్యభవ దవలిప్తం మమ మనః
యదా కించిత్కించితిద్భుధజనసకాశాదవగతం
తదా మూర్ఖోస్మీతి జ్వర ఇవ మదో మే వ్యపగతః
అర్ధంః
అహం = నేను, యదా= ఎప్పుడు, కొంచిద్ జ్ఞ= తక్కువ జ్ఞానం కలిగిన వాడు, గజఏవ= ఏనుగు వలే, మదఅంధ= గర్వము వల్ల కళ్ళు మూసుకుని పోయిన వాడు, సమభావం = ఉంటినో, తధా= అప్పుడు, సర్వజ్ఞ= అన్నీ తెలిసిన వాడు, అస్మిఇతి = అయితిని, మమ = నా యొక్క, మనః= మనస్సు, అవలిప్తం= గర్విం, అభవత్= కలిగినది, యదా= ఎప్పుడు, కించిత్ కించిత్ = కొంచెం కొంచెం, బుధ జన= పండితుల, సకాశాత్= దగ్గరి నుండి, అవగతం = తెలిసిన తదా=అప్పుడు, మూర్ఖ = మూర్ఖుడిని, అస్మిఇతి= అయ్యాను, జ్వర= జ్వరము, ఇవ = వలే, మే = నా, మదః= గర్వము, వ్యపగతః= పోయినది
ఈ సంస్కృత శ్లోకమునకు చక్కని తెలుగు పద్యం
తెలివి యొకింత లేనియెడదృప్తుడ నై కరిభంగి సర్వమున్
దెలిసితి నంచు గర్వితమతిన్ విహరించితి దొల్లి యిప్పుడు
జ్జ్వలమతు లైనపండితుల సన్నిధినించుక భోధశాలి నై
తెలియనివాడనై మొలగితిం గతమయ్యె నీతాంతగర్వమున్
తాత్పర్యంః
నేను కొద్దిగా జ్ఞానం ఉన్నప్పుడు, మనస్సులో గర్వం కలిగి, కళ్ళు మూసుకుని పోయి, గజం వలే ఉన్నాను, తరువాత పండితుల సహచర్యం వల్ల, కొద్ది కొద్దిగా జ్ఞానం కలిగిన తరువాత, నిజంగా నేను ఎంత మూర్ఖుడినో తెలిసింది. నా మనస్సులోని గర్వం ఒక జ్వరం లా విడిపోయింది.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి