శ్రీనాధుడు రచించిన భీమఖండం లో గణపతిని స్తుతిస్తూ చెప్పిన పద్యం చాలా బాగుంది.
ఏనికమోముతార్పెలుక నెక్కినరావుతురాజు సౌరసే
నానియనుంగుబెద్దన వినాయకదేవుడు కర్ణతాళఝం
ఝానిలతాడనంబున నిరంతరమున్ బ్రబలాంతరాయసం
తానమహాఘనాఘన కదంబములన్ విదళించు గావుతన్
తాత్పర్యం: ఏనుగు ముఖం కలిగి, తన వాహనము ఎలుకను ఎక్కిన కుమారస్వామికి స్వయాన పెద్ద అన్న అయిన వినాయకుడు, తన పెద్ద పెద్ద చెవులను విసురుతూ ఎల్లప్పుడూ అత్యంత దట్టంగా అలుముకుంటున్న విఘ్నములు అనే కారు మబ్బులను చెల్లా చెదురుగా పోగొట్టును గాక.