జీవన చిత్రం

మానవుడు  ఈ లోకంలో పుట్టిన దగ్గరనుండి ఎన్నో పనులు చేస్తాడు, మరొకరితో చేయిస్తాడు. కానీ కొన్ని విషయములు మరచిపోతాడు.  వాని గురించి చాణక్యుడు ఏమి చెప్పాడంటే

వ్యాఘ్రీవ తిష్ఠతి జరా పరితర్జయన్తీ,
 రోమాశ్చ శత్రవ ఇవ ప్రహరన్తి గాత్రం !
ఆయుః పరిస్రవతి భిన్నఘటాదివామ్బో,
లోకో న చాత్మహిత మాచరతీతి చిత్రం!!

భావం :  పెద్దపులివలె వృద్దాప్యం తరుముకు వస్తుంది, రోగములు శత్రువు వలే శరీరమును ఆక్రమిస్తాయి. పగిలిన కుండ నుండి నీరు నిరంతరం బయటకు పోయినట్లుగా మానవును ఆయుషు క్షీణిస్తుంది. అయినా కూడా మానవుడు తన ఆత్మకు మేలు చేకుర్చుకొనుటకు ప్రయత్నం చేయడు. ఇదేమి చిత్రమో!!

నిజమే కదా! ఈ రోజులలో ప్రతిఒక్కరు తమ తమ పనులలో హడావిడిగా ఉంటున్నారు. ప్రక్కవారిగురించి పట్టించుకోవటం మానేసి, తమను తాము పట్టించుకునే సమయం కూడా ఉండటంలేదు. పెద్దలను చూద్దామా అంటే, భగవత్ ధ్యానం చేయండి అని ఎవరైనా చెప్తే "అప్పుడే నాకు ముసలి తనం వచ్చింది అని చెప్తున్నావేమిటి " అంటూ సాగదీస్తారు. ఒకరోజు గడచింది అంటే మనకు ఉన్న సమయంలో ఒక విలువైన ఘట్టం ముగిసినట్లే కదా! అయినా దానిని మనం పట్టించుకోం.

ధర్మ, అర్ధ, కామ, మోక్షములు అనే నాలుగు పురుషార్ధములలో ఈ రోజు ప్రతిఒక్కరు అర్ధం వెనుక పరిగెడుతున్నారు. దానికి ముందు ఉన్న ధర్మం ఎవరికీ పట్టటం లేదు. తరువాత కామం వంతు. మోక్షం గురించి ఆలోచించే తీరికే లేదు. ఇంకా ఎన్ని జన్మలు పరుగెత్తినా అర్ధ, కామములు పరుగెత్తిస్తూనే ఉంటాయి తప్ప కనీసం విరామం కూడా ఇవ్వవు. అదే అర్ధమును ధర్మముతో, కామమును మోక్షముతో ముడి వేస్తే కదా ఆత్మకు ఉద్దరణ.
సులువుగా ఆత్మకు ఉద్దరణ కలిగే మార్గంకూడా మన పెద్దలు అనేక సందర్భములలో చెప్పే ఉంచారు. అవి మరో టపా లో చూద్దాం!